Czerwone cze(re)śnie na St. Annaberg

Maj to miesiąc radosny. Wszystko rozkwita - czego niewątpliwym śląskim symbolem są czereśnie na zboczach Annabergu. Maj to także miesiąc radosnych świąt - obchodzimy dzień matki, w którym dajemy dowód miłości naszym cudownym mamom. To one nas kochają jak nikt inny na świecie i ostatnią rzeczą jakiej pragną, to krzywda własnego dziecka.

Ale maj to także okazja do refleksji nad rocznicą III Powstania. Wydarzeniom z 1921 roku poświęcony jest utwór „Annaberg”, stworzony przez zespół „Oberschlesien”, który opowiada o bratobójczej walce Autochtonów. Uzupełniony o teledysk utwór stanowi próbę obalenia heroicznego mitu Powstań Śląskich. Jest obrazem napiętej atmosfery politycznej tamtych czasów będących konsekwencją fałszywych obietnic lepszego życia. Ale jednocześnie z wielką intensywnością udowadnia, jak darymne były ówczesne tragedie.

Na początku utworu słyszymy polską Rotę przeplataną niemieckim „Oberschlesienlied”. W tym samym czasie widzimy pomnik autorstwa Xawerego Dunikowskiego, do którego wchodzą kolejno Powstańcy Śląscy i niemieccy ochotnicy Selbstschutzu. Dalej widać sceny z pola walki oraz zbliżenia na amfiteatr. Jest tu także tajemnicza postać matki - snującej się w żałobnym ubraniu po polach okalających Górę św. Anny. Swym ucharakteryzowaniem przywodzi na myśl figurkę św. Anny Samotrzeciej.

Zespół „Oberschlesien” okrzyknięty śląskim Rammsteinem założony został w Piekarach Śląskich z inicjatywy Marcela Różanki w roku 2008. Grupa znana jest nie tylko z brawurowych coverów muzycznych swojego niemieckiego odpowiednika, lecz przede wszystkim z wykonywania tekstów w języku śląskim. 

Co do tego, że zespół Oberschlesien wyrobił sobie swój własny, niepowtarzalny styl oraz renomę - nie ma wątpliwości. To powoduje, że staje się on godnym kandydatem na ambasadora śląskości - doskonale rozkodował zniekształcony mit Powstań za pomocą muzyki. 

Ostatni uczestnicy wydarzeń z maja 1921 roku umarli najpewniej kilkanaście lat temu. Zapewne też do końca życia prześladowały ich koszmary dramatu, który się wówczas rozegrał. Na pewno musiały im się śnić krzyki bólu rannych przyjaciół i rozpacz matek, które na polach Górnego Śląska traciły swoje dzieci. 

Dziś o tragedii tamtych dni pamiętają zapewne tylko rosnące na zboczach St. Annaberg od czasów Fryderyka Wielkiego czereśniowe drzewa z ich czerwonymi owocami. Zajadały się nimi pokolenia autochtonów, którym do głowy by nie przyszło, że można by ich dzielić na Polaków i Niemców. I do tej tradycji odwołuje się właśnie piosenka „Annaberg” zespołu Oberschlesien. 

Tekst utworu "Annaberg" :

Kejże mi się podzioł

Mój synocek miły

Pewnie go w powstaniu

Złe wrogi zabiły

Pewnie go w powstaniu

Złe wrogi zabiły

‍

Płakały matki

Płakały fatry

Płakały szwestry

Płakały starki

Płakały braty

Tych z łobu stron

Płakoł nom Ślonsk

Łod wszystkich dom

‍

Darymny ból

Darymno śmierć

Darymny ból

Płytki grób

Matki herc

Annaberg

‍

Leżom kajś w dole

Matki ich szukały

Choć sie opytały

Między ludźmi wsandy

Żodnej już podpory

Dyć niy bydom miały

Choćby swoje łoczy

Cołkiem wypłakały

‍

Darymny ból

Darymno śmierć

Darymny ból

Płytki grób

Matki herc

Annaberg

‍

Choćby z matek łez

Drugo Odra była

Jesce by tych synków

Im niy łożywiła

Ej, ćwierkejcie łonym

Wy ptosecki boże

Kiedy żodno matka

Znoleźć wos niy może

‍

Kaj żeś jest?

Wołam cię

Kaj żeś jest?

Matki herc

Kaj żeś jest?

Annaberg!

Wołom cię

Annaberg!

Matki herc

Annaberg!

‍

Darymny ból

Darymno śmierć

Darymny ból

Płytki grób

Matki herc

Annaberg

‍

Wy niedobzy ludzie

Do Boga świętego

Czemuście zabili

Synocka mojego?

Ej, ćwierkejcie mu tam

Wy ptosecki boże

Kiedy mamulicka

Znaleźć go nie może

Kiedy mamulicka

Znaleźć go nie może.