fot. Natalia Klimaschka
Dyrektor Górnośląskiego Centrum Kultury i Spotkań im. Josepha von Eichendorffa w Łubowicach Paul Ryborz zaprosił do siebie uchodźców z Ukrainy już w pierwszych dniach rosyjskiej inwazji na Ukrainę. Do Łubowic z granicy docierali najczęściej komunikacją miejską i prywatnym transportem. Już w pierwszych dniach marca dotarli tu pierwsi rozbitkowie. Są to przede wszystkim dzieci z ich matkami. Łącznie jest ich kilkadziesiąt.
Górnośląskie Centrum Kultury i Spotkań im. Josepha von Eichendorffa w Łubowicach kojarzyło się dotąd z imprezami kulturalnymi. Przyjeżdżały tu najczęściej autobusy wypełnione turystami z Niemiec, którzy chcieli na własne oczy zobaczyć miejsce urodzenia narodowego wieszcza, jakim jest Joseph von Eichendorff. Do dziś uchodzi on w Niemczech za jednego z najwybitniejszych poetów wszechczasów.
Twórczość Josepha von Eichendorffa zdominowana jest przez tęsknoty za utraconą ojczyzną. Stąd też urodzony w Łubowicach poeta już od bardzo dawna uchodzi za wieszcza wypędzonych. W tej też tradycji leży spontaniczna gotowość dyrektora Centrum Paula Ryborza, do niesienia pomocy uchodźcom z Ukrainy.
Wielu z nich dręczona jest traumatycznymi wspomnieniami. Jedna z kobiet uciekała sama z palących się budynków w przekonaniu, że jej dzieci zginęły pod bombami rosyjskiego najeźdźcy. Znajdowała się w dramatycznej kondycji psychicznej. Po kilku dniach okazało się, że jej dzieci żyją, tylko ukryły się u znajomych. Którzy następnie doprowadzili je na polską granicę. Przewodniczący TSKN w Województwie Śląskim Martin Lippa, pojechał po nie samochodem.
Stała obecność tak wielkiej liczby osób jest oczywiście dla łubowickiego Centrum Kultury wielkim obciążeniem. Zużycie wody, prądu, czy gazu wzrosły tu o ponad 650%. Koszty te częściowo Pokrywane są z dotacji rządowej, a częściowo ze środków samego centrum i z datków darczyńców z Polski i Niemiec.
Również niemieccy wypędzeni niosą tu wielką pomoc. Jednym z jej kreatorów jest dr Jens Baumann, pełnomocnik ds. przesiedlonych w kraju związkowym Saksonia. Dary zza zachodniej granicy wozi do Łubowic osobiście.
W ramach pierwszego transportu przywiózł tu paczki o wartości 3000 euro, które sfinansowała kancelaria państwa Freistaat Sachsen. Drugi transport zawierał paczki o wartości 1200 euro, które zakupiono ze środków wyłącznie prywatnych osób.
Pomocni są również mieszkańcy gminy Rudnik. Zorganizowali dla uchodźców w czynie społecznym pralnię. W akcji pomocy uchodźcom angażuje także Urząd Gminy Rudnik. Pomógł on zorganizować integrację ukraińskich dzieci w szkole w Grzegorzowicach, gdzie zaczęły już chodzić na lekcje. Dzięki pomocy gminy organizowane dla nich warsztaty kreatywne. Władze gminy planują także sprowadzenie na święta popa, by odprawił dla uchodźców mszę prawosławną.
W czasie wolnym goście z Ukrainy chętnie pomagają Paulowi Ryborzowi w porządkowaniu terenu, na którym znajduje się Centrum oraz pałac Eichendorffa. Czynią to z wielki entuzjazmem - jakby wiedzieli, że większość swej poezji Eichendorff poświęcił tęsknocie za utraconą, ukochaną ojczyzną.
Wielu z uchodźców powoli się usamodzielnia i skutecznie znajduje sobie pracę. Część z nich została zatrudniona w firmie Eko-Okna i rozgląda się za własnym samochodem, by móc dotrzeć do nowej pracy. Zapewne wkrótce niektórzy z nich znajdą również własne lokum. Póki jednak to się stanie, pozostaną w gościnie u Eichendorffa.
This is some text inside of a div block.